مزامیر-33-34

1  ای صالحان در خداوند شادی نمایید،زیرا که تسبیح خواندن راستان را می‌شاید.
2  خداوند را با بربط حمد بگویید؛ با عود ده تار او را سرود بخوانید.
3  سرودی تازه برای او بسرایید؛ نیکو بنوازید با آهنگ بلند.
4  زیرا کلام خداوند مستقیم است و جمیع کارهای او با امانت است.
5  عدالت و انصاف را دوست می‌دارد. جهان از رحمت خداوند پر است.
6  به کلام خداوند آسمانها ساخته شد و کل جنود آنها به نَفْخِهٔ دهان او.
7  آبهای دریا را مثل توده جمع می‌کند و لجّه‌ها را در خزانه‌ها ذخیره می‌نماید.
8  تمامیِ اهل زمین از خداوند بترسند؛ جمیع سکنهٔ ربع مسکون از او بترسند.
9  زیرا که او گفت و شد؛ او امر فرمود و قایم گردید.
10  خداوند مشورت امّت‌ها را باطل می‌کند؛ تدبیرهای قبائل را نیست می‌گرداند.
11  مشورت خداوند قائم است تا ابدالآباد؛ تدابیر قلب او تا دهرالدّهور.
12  خوشابحال امّتی که یهوه خدای ایشان است و قومی که ایشان را برای میراث خود برگزیده است.
13  از آسمان خداوند نظر افکند و جمیع بنی‌آدم را نگریست.
14  از مکان سکونت خویش نظر میافکند، برجمیع ساکنان جهان.
15  او که دلهای ایشان را جمیعاً سرشته است و اعمال ایشان را درک نموده است.
16  پادشاه به زیادتیِ لشکر خلاص نخواهد شد و جبار به بسیاری قوّت رهایی نخواهد یافت.
17  اسب بجهت استخلاص باطل است و به شدت قوّت خود کسی را رهایی نخواهد داد.
18  اینک چشم خداوند بر آنانی است که از او می‌ترسند، بر آنانی که انتظار رحمت او را می‌کشند.
19  تا جان ایشان را از موت رهایی بخشد و ایشان را در قحط زنده نگاه دارد.
20  جان ما منتظر خداوند می‌باشد. او اعانت و سپر ما است.
21  زیرا که دل ما در او شادی می‌کند و در نام قدوس او توکّل می‌داریم.
22  ای خداوند رحمت تو بر ما باد، چنانکه امیدوار تو بوده‌ایم.

1  مزمور داود وقتی که منش خود را به حضور اَبِیمَلَک تغییر داد و از حضور او بیرون رانده شده، برفت خداوند را در هر وقت متبارک خواهمگفت. تسبیح او دائماً بر زبان من خواهد بود.
2  جان من در خداوند فخر خواهد کرد. مسکینان شنیده، شادی خواهند نمود.
3  خداوند را با من تکبیر نمایید. نام او را با یکدیگر برافرازیم.
4  چون خداوند را طلبیدم، مرا مستجاب فرمود و مرا از جمیع ترسهایم خلاصی بخشید.
5  بسوی او نظر کردند و منور گردیدند و رویهای ایشان خجل نشد.
6  این مسکین فریاد کرد و خداوند او را شنید و او را از تمامیِ تنگیهایش رهایی بخشید.
7  فرشتهٔ خداوند گرداگرد ترسندگان او است؛ اردو زده، ایشان را می‌رهاند.
8  بچشید و ببینید که خداوند نیکو است. خوشابحال شخصی که بدو توکّل می‌دارد.
9  ای مقدّسانِ خداوند از او بترسید زیرا که ترسندگان او را هیچ کمی نیست.
10  شیربچگان بینوا شده، گرسنگی می‌کشند و امّا طالبان خداوند را به هیچ چیز نیکو کمی نخواهد شد.
11  ای اطفال بیایید مرا بشنوید و ترس خداوند را به شما خواهم آموخت.
12  کیست آن شخصی که آرزومند حیات است و طول ایام را دوست می‌دارد تا نیکویی را ببیند؟
13  زبانت را از بدی نگاه دار و لبهایت را از سخنان حیلهآمیز؛
14  از بدی اجتناب نما و نیکویی بکن؛ صلح را طلب نما و در پی آن بکوش.
15  چشمان خداوند بسوی صالحان است و گوشهای وی بسوی فریاد ایشان.
16  روی خداوند بسوی بدکاران است تا ذکر ایشان را از زمین منقطع سازد.
17  چون [صالحان] فریاد برآوردند، خداوند ایشان را شنید و ایشان را از همهٔ تنگیهای ایشان رهایی بخشید.
18  خداوند نزدیک شکستهدلان است و روح کوفتگان را نجات خواهد داد.
19  زحمات مرد صالح بسیار است، امّا خداوند او را از همهٔٔ آنها خواهد رهانید.
20  همهٔ استخوانهای ایشان را نگاه می‌دارد، که یکی از آنها شکسته نخواهد شد.
21  شریر را شرارت هلاک خواهد کرد و از دشمنان مرد صالح مؤآخذه خواهد شد.
22  خداوند جان بندگان خود را فدیه خواهد داد و از آنانی که بر وی توکّل دارند مؤآخذه نخواهد شد.